чыпчыме

чыпчыме

1. прич. от чыпчаш

2. в знач. сущ. капание

Шып, кран гыч вӱд чыпчыме гына шокта. [/i]«Ончыко»[/i] Тихо, лишь слышится капание воды из крана.

Ларионыч саҥгаж гыч лавыран пӱжвӱд чыпчымымат ок шиж. [/i]П. Корнилов.[/i] Ларионыч не чувствует даже капания грязного пота со лба.